Purmerend
MTB Motorsport
Wooowww! Je houdt die gasten even niet in de gaten en ze worden zowaar kampioen. Geheel klimaatneutraal neem ik aan, mannen? Ik heb van het weekend in het Comedy Café geleerd dat je een heel eind komt, als je elke minuut een hamster dood rijdt.
Hele vette viediejoo vanuit de cockpit bij Mick! Dat noem ik nog eens inhalen. Zaterdag 6 februari is er open dag bij MTB Motorsport in Purmerend.
Kinki Kappers La Roux
Tot zaterdag was ik in de overtuiging dat ik de enige man was die zijn haar liet knippen bij Kinki Kappers in Purmerend. Behalve een verdwaalde junk en een kleuterjoch dat met moeders mee was, had ik er nog nooit een man gezien. Nee, dan zaterdag. Twee hippe pubers met strakke coupe de winkel uit, net toen ik binnen kwam, nog eentje op de stoel en eentje in de wacht. Zaterdag must be de dag die mannen uitkiezen om naar Kinki Kappers te gaan. En wat zegt dat over mij? In ieder geval dat ik doordeweeks tijd heb om naar de kapper te gaan.
Eenmaal op de kappersstoel moest ik denken aan de muziek die ik er een paar knipbeurten geleden hoorde. Raar elektronisch-achtige minimalistische sound. Maar wél goed. Dat vond ik gelijk al, dus ik vroeg aan Brenda wat het was, omdat ik het niet kon plaatsen. La Roux, singer songwriter uit UK die haar cd naar alle Kinki’s in NL heeft gestuurd. Maargoed, zaterdag dus nog maar eens gevraagd wat het was. Er lagen ook ansichtkaarten met een afbeelding van La Roux, voor de pak. En inderdaad, een even spectaculair als kinki, rood kapsel. Op de kaart ook de URL van La Roux op myspace. Ik vind het wel vet. Er staat ook een agenda op myspace, van gigs in 2010. Blijkt dat die rooie op 20 februari in Paradiso speelt!!! Duss…
Boertje Jeroen
Tip van boertje Jeroen. Lokale dwerggeithouder. En vanaf morgen wereldberoemde vogelopvanger, in Purmerend. Morgen staat hij in de regionale krant. Twee zwanen en een gans zijn inmiddels van een wisse winterdood gered. De dierenambulance is de wanhoop nabij. Bij gebrek aan vogelopvang in de regio, kunnen ze vogels die er slecht aan toe zijn nergens kwijt. Jeroen stelt daarom de stallen, bij het land dat hij beheert, beschikbaar. Ik zie een gat in de markt voor onze vogelvriend bij uitstek. Eksters, kippen, kraaien, alles wat vleugels heeft eet uit zijn hand. Maargoed, nu dus iets met geiten. Wat is dát dan?!
Herinnering aan Purmerend
denkend aan Purmerend
zie ik brede flatgebouwen
traag gesloopt
langs de spoorweg gaan,
en in geweldige
rotonden verzonken
de bestuurders
verspillen de tijd
de lucht hangt er laag
en de zon wordt er langzaam
in veelkleurige groente-, tuin- en fruitafval
dampen gesmoord,
rijen ondenkbare
ijdele populairen
als hooghe ghasten
opgedirkt daar staan;
boomgroepen, koemarkt
koeien met horens
vervallen kerken en scholen
in een groots verband.
en in alle wijken
wordt de stem van het volk
met zijn eeuwige klagen
gevreesd en gehoord
Uit de bundel P600
uit de bundel P600 het gedicht modern
purmerend 600 jaar?
zou je niet zeggen
P600: markante Purmerenders op doek
Leuk! Woensdagavond heb ik mijn vader geïnterviewd in theater de Purmaryn. Nico Olsthoorn is één van de schilders van Wherepalet. Een groep amateurkunstenaars die elkaar op maandag ontmoeten bij Centrum voor de Kunsten Wherelant. Het afgelopen jaar heb ik flink wat portretten in productie gezien. Telkens als ik mijn ouders een bezoek bracht stond er wel een schilderij te drogen. En soms herkende ik de bekende Purmerenders op het doek. Oud-burgermeester Theun van Dam bijvoorbeeld, en natuurlijk Danny de Munck. Van Hans Klok wist ik eigenlijk niet dat hij een Purmerender was?! Weer wat geleerd.
De opdracht was dus portretten schilderen van markante Purmerenders. De expositie van al dat moois werd op 1 januari officieel geopend in de Purmaryn. In Het Gezinsblad van deze week staat een artikel over de schilders van Wherepalet. ‘Zo’n anderhalf jaar zijn de leden van Wherelant bezig geweest met het schilderen van 26 portretten van markante Purmerenders. Om de drie weken werd een nieuw model voorgesteld en om de drie maanden was er een presentatie. Het bestuur van P600 heeft het beste portret voor de tentoonstelling gekozen en het model mocht er één uitzoeken om mee naar huis te nemen.
Andere Purmerenders die op het doek zijn vastgelegd zijn o.a. Jan Kuiper (mede-organisator harddraverijen), Ber de Lange (amateur-historicus), Miep Boerkamp (directeur/programmeur theater de Purmaryn), Joop ten Klei (ondernemer, Purmerend Markstad), Hans Klok (illusionist), Piet Hein Debets (voorzitter Purmerend Markstad), Pim Langereis (dierenambulance), Sietze de Bruin (Carnavalsvereniging en wijk Hazepolder), Tiny Eggers-Sanders (BEP en 50 jaar amateurtoneel) en Lieja Koeman (NL Kampioen kogelstoten).’ Volledige artikel hier.
Interview met mijn vader, Wherepalet-schilder Nico Olsthoorn:
Purmerend in Poëzie
‘Wie schrijft het beste, mooiste of grappigste gedicht over Purmerend? Duik in het verleden van de stad, kijk in de toekomst van de 600-jarige of bezie het hedendaagse Purmerend met de ogen van een dichter.
In het kader van de festiviteiten ter gelegenheid van het 600-jarig bestaan van Purmerend wordt door Dichterskring Waterland in samenwerking met Stichting Purmerend 600 jaar Stad en Openbare Bibliotheek Waterland een dichtwedstrijd georganiseerd: Purmerend In Poëzie. Met als thema: Purmerend 600 jaar stad, in de breedste zin van het woord.
Alle dichtvormen zijn toegestaan. Van rijmend tot vrij, van limerick tot sonnet en van gevoelig tot komisch. Creativiteit en originaliteit worden zeer gewaardeerd.
De inzending staat open voor twee leeftijdscategorieën: tot en met 16 jaar, en voor 17 jaar en ouder. Elke inzender mag mee doen met maximaal drie gedichten van elk ten hoogste 30 regels (inclusief witregels).’
Kom op, Purmerendse Dirk Zijn bezoekers! We gaan voor de eerste prijs! Ik heb nog wel wat ter inspiratie. Gedichies van een over het paartd getilde bibliotheekmedewerker.
Onderwijshuisvesting in Purmerend
Ik lees net in de krant dat de nieuwe thuishaven voor het Da Vinci College koninklijk is geopend. Thuishaven(!) en geen aparte school, staat er in de krant. Maar de aparte thuishavens hebben wel een aparte naam. Twee thuishavens, Jan van Egmond Lyceum en Da Vinci College op één Havo/VWO campus. Godskolere, maak het toch niet zo ingewikkeld. Een school is gewoon een school. Klaar.
Maar goed, ik snap het wel, dat krijg je van het schipperen met het beschikbare budget voor onderwijshuisvesting in Purmerend. Dan blijf je net zo lang draaien tot je de weg kwijt bent. Vanaf het begin ben ik betrokken geweest bij het ontwikkelen van de twee campussen in Purmerend. In de Centrale Medezeggenschapsraad stemde ik vóór het huisvestingsplan met een aparte Havo/VWO campus en een aparte VMBO Campus. De gemeente had gevraagd om een dergelijk plan te ontwikkelen. Het was duidelijk dat er bij de Gemeente niet onbeperkt geld beschikbaar was voor onderwijshuisvesting. Slim met geld omgaan dus. Op een campus zouden verschillende scholen dure faciliteiten, zoals mediatheek en praktijkruimte, kunnen delen. Dan hoef je die niet twee keer te bouwen was de gedachte. En schommelingen in leerlingenaantallen van scholen (nu thuishavens) konden makkelijk worden opgevangen.
De keuze voor efficiëntie heeft weinig opgeleverd. Niet zo efficiënt dus. Er is helemaal niks gebouwd. Wel het een en ander vérbouwd. De gemeente Purmerend is blut. Misschien is het budget voor onderwijshuisvesting opgegaan aan het bouwen van een stuk of vijf splinternieuwe basisscholen in nieuwbouwwijk Weidevenne? Of, misschien is het gebruikt voor opvulling van gaten in de gemeentebegroting? Geen idee!? Misschien moet ik deze vragen eens stellen aan wethouder Berent Daan.
Sinds de overheid de verantwoordelijkheid voor onderwijshuisvesting heeft gedecentraliseerd worstelen meer gemeenten met een goede invulling van die verantwoordelijkheid. De budgetten die de overheid beschikbaar stelt zijn bovendien ontoereikend. Ze zijn gebaseerd op oude berekeningen, niet van deze tijd. De computer is op school niet meer weg te denken, om maar wat te noemen. Maar bij de berekening voor ruimte is er nog geen rekening mee gehouden. Evenmin met de behoefte aan een mediatheek, werkplekken voor praktijk- en groepsopdrachten, spreekruimte voor begeleidings- en andere gesprekken met leerlingen en ouders, en zo kan ik nog wel even doorgaan. Grof schandalig als je het mij vraagt. Lijkt meer op het afschuiven van een probleem dan op decentraliseren. De ene overheid kan de andere overheid niet meer vertrouwen. #trend