Fietsen Voorrang

Dirk en de NS. Het blijft een ongelukkige combinatie.

Er zit in een treinstel slecht één coupe waar je in mag stappen met de fiets. Als je pech hebt moet je met je fiets helemaal naar de andere kant van het perron om in te stappen. De conducteur is nooit geduldig, dus ik heb vaker meegemaakt dat ik met fiets en al de trein in moet springen terwijl de deuren al sluiten.

Dit keer heb ik goed gegokt en sta ik recht voor de fietseningang.  In de coupé waarin maximaal zes fietsen passen staan nu twee kinderwagens. Er past geen fiets meer bij. Daar sta je dan. Met één hand aan de stang in het midden van de trein, de andere aan het stuur. Terwijl de trein hevig schokkend van spoor verandert en veel te hard over de wissels rijdt.

Ik werp een schuin oog op de sticker boven de kinderwagen. ‘Fietsen Voorrang’ staat erop. Even aarzel ik of ik mijn voorrang op zal eisen. De kinderen liggen heerlijk te slapen en bovendien, waar moeten ze heen? In deze intercity dubbeldekker kun je met een trap naar boven of naar beneden voor de zitplaatsen. Bij het in- en uitstapgedeelte sta je met een kinderwagen behoorlijk in de weg – net als ik met mijn fiets, tot zichtbare irritatie van mijn medereizigers. De conducteur die coupe binnenkomt schat de situatie in en kijkt mij aan met en blik van: ‘als jíj er geen punt van maakt, dan doe ik het ook niet’.

Voor een fietskaartje betaal je 7,50 euro, als je tenminste online koopt. Voor een kinderwagen hoef je geen kaartje te kopen. Ook vouwfietsen mogen gratis in de trein. Kinderwagens en vouwfietsen worden haast altijd geparkeerd op de plek die bestemd is voor fietsers (met kaartje). De NS lost dit probleem op met een stikker: Fietsen voorrang. Een oer-Hollands tafereeltje: stikkers plakken om een probleem op te lossen en gezaghebbers die niet handhaven.

Reageer

Archief