DirkZijn

Ik begin te denken dat de heren muzikanten niet durven!?!?! 
Hebben we al een datum en tijd?

Green Day podiumavond reddingspoging:

—————————————

Van: Dirk
Datum: 2010-05-13 15:02:08
—————————————
dus…?

Hoe laat?
Waar?
Wanneer?

Als ik morgen nog geen antwoord heb dan stop ik ermee. Ik wil graag repeteren en spelen, maar ik ga niet in de Purmaryn staan zonder nog minimaal twee keer te repeteren.

Frank, als geld een probleem is, dan betaal ik, en regel ik het wel met school.

————————————
hey meneer , Ik en damiaen hebben een paar data’s geprikt zodat we iniedergeval 2x kunnen oefenen , Vrijdag avond , Zondag avond , Maandag avond en Woensdag avond 
————————————
NAUW OKE IK HOOR OOK NIX VAN DAMIAEN MAAR IK DENK VANDAAG IN P3 MAAR IK BEN ALL 40 EURO SCHULDIG EN MIJN ZAK GELD IS OP DAAROM

Wetland Frog

Mijn antwoord luidt natuurlijk: nee. Zoals u van mij gewend bent.

Wat zijn mijn bewijzen dan zult u zich afvragen. Simpel dat zijn er slechts twee.

1. Al het beeldmateriaal, zowel film als foto’s kan niet afkomstig zijn van de maan.
2. Het is zelfs met de huidige technologie onmogelijk om naar de maan te gaan.

Als een hamer en een veer op de maan met dezelfde snelheid naar beneden vallen – en dat is zo, want de maan heeft geen atmosfeer - dan geldt dit ook voor astronauten en objecten. Op beelden die zogenaamd zijn opgenomen op de maan, is dat niet het geval.

Ook maken astronauten onmogelijke bewegingen en lijkt het alsof ze geholpen worden door draden. Zoals in onderstaand filmpje te zien is:

De Nasa heeft op dit moment zeker nog tien jaar nodig voor een bemande missie naar de maan, terwijl we in de jaren zestig, twaalf mensen met succes op de maan gezet hebben??!
Ook zegt de Nasa dat het grootste struikel blok de straling is, in zowel de van Allen gordels als op de maan zelf. De spaceshuttle kan niet hoger dan 611 kilometer, want vanaf die hoogte zien de astronauten de stralingsdeeltjes zelfs met hun ogen dicht.

We kunnen dus gewoon nog niet hoger dan 611 kilometer. De docu genaamd : Apollo Zero geeft een aardig totaal plaatje, in zeven delen.

Dat was lachen zeg. Net wakker en even kijken naar Dirty Jobs op Discovery. Het vuile werk deze keer: waterslangen vangen bij Lake Erie. Met de blote hand?! Gewoon even onder die rots in het water voelen, waar je net nog dat schattige koppie naar je zag gluren. Respect voor presentator en slachtoffer Mike Rowe. Dit is de eerste baan in Dirty Jobs die ik hem niet na doe. Mike werd vol in zijn hand gebeten. Het leek wel dat de waterslang er uren in bleef hangen voordat hij losliet. Mijn lijf verkrampte alsof ik bij de tandarts in de stoel lag. Ik bescheurde het van het lachen, een combinatie van zenuwen en leedvermaak. Met de nadruk op zenuwen.

Ik heb een slangenfobie, opgelopen in de Provence, Frankrijk. Als jochie van 7 jaar bracht ik het grootste deel van de dag door aan de ruige en betoverende oever van de rivier Le Glandon d’Anduze. Af een toe een duik in de rivier om af te koelen, maar het grootste deel van de tijd stenen doormidden hakken in de zinderende hitte. Ronde stenen, gladgeslepen door de rivier in de loop der eeuwen. Bij elke steen was het weer een verrassing wat er in verscholen zat. Grijs zwart gespikkeld met zilveren glinsters, turquoise blauw kristalvormig, strepen met koper er door, maar vaak ook niks bijzonders. Het was de kunst om de stenen die bijzonder waren te herkennen. Ik had mijn zinnen gezet op een steen aan de rand van de rivier. Een grote grijze steen die mij opviel vanwege de gestreepte structuur die je ondanks de gladgeslepen buitenkant nog kon herkennen. Het was een zware steen dus met al mijn kracht tilde ik het ding een eindje boven het water. AaAAAHHHhh! Slaááng! Ik liet de steen in een fractie van een seconde vallen en kon nog net zien dat de opgerolde kluwen slang gekleurde ringen had. In één adem ben ik door het hoge dorre gras naar de camping gerend. Bij de caravan kwam ik langzaam bij van de schrik. Ik heb die vakantie geen steen meer aangeraakt.