Geen categorie
Wallpaper National Geographic
Peacock, New Zealand
Mijn vader is een pleurislijer
Was een pleurislijer. Als jochie, in de jaren dertig. Het is een ziekte die ik alleen ken van het scheldwoord. Ik wist niet dat er mensen bestonden die pleuris hebben gehad. Laat staan mijn vader.
Het heeft hem een jaar gekost op de lagere school. Na de mulo ging mijn vader op zeventienjarige leeftijd naar Megen. Op het seminarie zat hij in de klas met jongens van 12 tot 27 jaar. Samen in de eerste klas. In de vierde werden per klas de leerlingen aangewezen die staatsexamen gymnasium mochten doen. Mijn vader werd samen met drie klasgenoten uitgekozen. Hij slaagde met een herexamen.
De stekker uit P3
De gemeente Purmerend dreigt de stekker uit pop- en cultuurpodium P3 te trekken. Waarom? Is te duur. Kost te veel. Er gaat geloof ik 500.00 euro per jaar in zitten om het programma op peil te houden. En dat programma is best chic hoor. The Levellers, George Clinton & P-Funk, Living Color, het zijn grote namen die alleen al in de laatste twee maanden van 2009 staan geprogrammeerd.
P3 moet blijven! Dat hoor ik tenminste van alle kanten. Maar behalve de sentimentele argumenten hoor ik niet waarom? Niet te vinden op internet en ook niet in het sufferdje. Evenmin hoor ik een bevredigend argument voor het dichtdraaien van de geldkraan. Ja, bezuinigen, maar dat hadden ze toch ook wel kunnen bedenken toen ze in 2004 startte met de bouw?
Dus ik ga er zelf maar een verhaaltje bij verzinnen…
Bij de oprichting heeft de gemeente afspraken gemaakt met het bestuur van P3 over de hoogte van de subsidie. Het poppodium zou een aantal jaren de tijd krijgen om te groeien naar een gezond bedrijf. De subsidie zou in de loop van de jaren worden afgebouwd. De bazen van P3 vonden dat een prima plan. Ze hadden er vertrouwen in dat ze de afspraken met de gemeente konden nakomen. Bovendien zou P3 er nooit zijn gekomen als ze niet akkoord waren gegaan met de regeling.
Vijf jaar na de start van de bouw wordt er geëvalueerd. P3 is te duur. Het is niet gelukt om in de loop van de jaren meer opbrengsten te genereren. De gemeente heeft een probleem in de begroting en ziet kans om structureel vijf ton op de jaarbegroting te bezuinigen. De VVD zit in het college en die zijn voor marktwerking enzo. Verkopen dus die zooi, we houden niet van steuntrekkers.
Van mij mag je best bezuinigen op P3. Ik denk ook dat de programmering nog wel wat commerciëler kan. Cultuurinstellingen zijn luxe. Grote schilders zijn ook niet begonnen met schilderen in een museum. En bandjes horen te repeteren in een schuur. Maar een gemeente die ontrouw is aan haar eigen beleid daar hou ik helemááaal niet van. De gemeente Purmerend heeft A gezegd en moet ook B zeggen. Steun je eigen P3, maak afspraken over de begroting en wees trots. Dat heet consistent beleid voeren.
Tekenen dus! die petitie voor het behoud van P3.
Herrie in de keuken
Het was weer dinsdagavond. Mijn favoriete tv-avond. Herrie in de keuken! Als voorproefje dan, het hoofdgerecht kwam vlak daarna. Of eigenlijk was het deze keer Herrie in het Hotel. Herman den Blijker en zijn vaste maatje, oppernicht de heer Reimers, op bezoek bij een noodlijdend pension of hotel. Deze keer bij een hotel in Duitsland, gerund door een Nederlands stel van middelbare leeftijd. Herman, dik en kaal, met altijd een dikke sigaar in zijn mond, weet de vinger op de zere plek te leggen. In dit geval was dat de man des huize. Eigenwijs en verre van realistisch. En hoe Herman ook aan hem trok, het lukte niet om hem met beide benen op de grond te krijgen. Prachtig om te zien hoe Herman orde op zaken stelt, in het bijzonder in de keuken. Wat een vakman.
Daarna het echte werk ‘Kitchen Nightmares’, met Gordon Ramsey. Dat was echt genieten. Op bezoek bij een Indiaas restaurant in Manhattan, New York. Van de buitenkant doet het restaurant denken aan een hoerenkast, veel rood met grote lichtreclame. Bij binnenkomst begint Gordon met het bestellen van wat eten van de kaart. Eerst maakt hij kennis met de manager van het restaurant. Dat blijken er drie te zijn. Een floormanager, een operational manager en een general manager. Het restaurant is leeg, hij is de enige gast. Er hangen witte lakens aan de muur en het wemelt er van de vliegen. De gerechten die Gordon krijgt voorgeschoteld zijn verschrikkelijk en komen niet overeen met de bestelling. In het vegetarische gerecht is lamsvlees verwerkt en ook het runderstoofvlees blijkt niet van een rund te komen. Het toppunt is de zalm. De zalm is in de magnetron ontdooid en ook nog eens slecht klaargemaakt. De aardappels die het gerecht aankleden lopen bijna van het bord af. Gordon roept de kok erbij die het heeft bereid en vraagt hem om het zelf op te eten. Met veel tegenzin en een lang gezicht doet de kok wat hem gevraagd wordt.
Na deze proeverij is het tijd voor het inspecteren van de keuken. Echt, je hebt nog nooit zo’n smerige bende gezien. De kip, de hamburgers en het lamsvlees zijn bedorven. Dat kan je zelfs op tv zien aan de kleur. Je ruikt het bijna. De tomaten zijn nog wel rood van buiten, maar rot en zwart van binnen. In de zojuist nog bestelde salade, die in een plastic zak wordt bewaard, zitten ontelbaar veel vliegen. In het magazijn krioelt het van de kakkerlakken. Er is bovendien een rattenplaag. Gordon gaat op de hem typerende manier volledig over de zeik. Hij pakt vooral de ‘ignorant’ general manager keihard aan. De glimlach op het gezicht van het overige personeel doet vermoeden dat de man deze aanpak verdient.
En dan begint het echte werk. Schoonmaken en opbouwen. Het hoogtepunt van deze aflevering is wel het schoonmaken. En dan vooral de entree van de schoonmaakploeg. In een uniform wat het midden houdt tussen een antistralingspak en een Star Wars outfit, komt Gordon aangelopen met meterslange slang om de nek geworpen. Op de voet gevolgd door een kleine kudde ‘steamcleaners’.
Na het schoonmaken doet Gordon waar hij goed in is. Een restaurant op de kaart zetten. Het eten, de binnen- en buitenkant, het personeel, de organisatie, alles komt aan bod. In geen tijd tovert hij het restaurant om tot een plaats waar je zelf heen zou willen als je nog een keertje in New York bent. De mensen die er werken beginnen te stralen. De genarel manager wordt zo gek gemaakt dat hij zelf ontslag neemt. En de gasten stromen binnen en zijn zichtbaar tevreden. Ongelofelijk knap. Wat een bevlogen vakman. Respect!
Het programma is in vier delen terug te vinden op Youtube.com
Jensen! is cool
Oké, je kunt je irriteren aan de manier waarop hij zich presenteert. Zijn stijl is on-Nederlands, meer extravert, op z’n Amerikaans. Flauwe grapjes, soms op de grens of net eroverheen. Hoewel, over de grens gaat hij naar mijn mening eigenlijk nooit. En hij kan het bovendien goed hebben als een gast een harde grap terug maakt.
Laatst was er weer een groepje Idols-kneuzen te gast. Één ervan was een gothic-meisje in kleding. Jensen maakt grapjes over de kleding maar laat haar tegelijkertijd toch in haar waarde. Ze voelde zich ook duidelijk op haar gemak want ze pakte hem een aantal keer goed terug. Ik heb wel respect voor de manier waarop Jensen daarmee omgaat.
Bovendien vind ik dat Jensen één van de beste interviewers is op de Nederlandse TV. In tegenstelling tot vele zelfingenomen gastheren en gastvrouwen is hij oprecht geïnteresseerd en juist daarom ook in staat goede vragen te stellen.
In Nederland wordt er vaak ten onrechte minderwaardig over hem gedaan. In het buitenland geniet hij meer respect. Getuige het feit dat er tientallen beroemdheden bij hem op de bank komen. Zal mij niet verbazen als hij nog een keer carrière maakt in het buitenland.
