Dirk Olsthoorn
Dat is MIJN stad
‘Purmerend. Purmereutel. Purra. Afvoerputje van 020, de anus van Amsterdam en home of 80.000 ongetinte Aldi-cola drinkende Opelmensen met tribal tattoos, in hun Leenbakker-huizen met hun Intratuin-tuinen, die hun karbonades per kilo bij de Knaller halen, die Center Parcs “vakantie” vinden en die hun kinderen Kevin en Kelsey noemen. Kortom en ofwel: het Helmond van het Noorden.’
Briljante omschrijving. Waarvoor hulde, Pritt!
I want to be #1 on Google
Search Engine Optimazation (SEO) in een notendop. 
Van de makers van: I need an iPhone 4.
iPad vervangt schooltas
Overtuigende presentatie van Mike Matas: A next-generation digital book. De vraag is hoe hoog de ontwikkelkosten van zo’n digitaal schoolbook zijn. Dat de techniek er klaar voor is wisten we wel, maar wanneer gaan we de eerste multimediale schoolboeken op de iPad zien in Nederland? En hoe dynamisch is de content? Kan je als docent zelf materiaal toevoegen? Komen er regelmatig updates van de uitgever? Iemand enig idee?
Les wiskunde G2C
Vandaag geef ik G2C uitleg over het maken van een eigen website. Als voorbeeld schrijf ik dit stukje.
Groetjes van: Demi, Amber, Lisanne, Jan, Patrick, Kayleigh, Rick, Felicio, Chanella, Celest, Joey, Rashaad (en Els)
Update: Tsja, en voordat het een stukje kon worden was ik al weer bij het volgende onderdeel. Bijna een uur lang heb ik verteld over WordPress, Joomla! en andere CMS’en; over Google en Analytics; over berichten, pagina’s, tags, categorieën en meta-tags; over hosting, providers en domeinregistratie; over grafisch vormgeven, css’en, templates en thema’s en over nog veel meer.
Volgende week gaan de leerlingen zelf beginnen. Een website of een weblog maken met WordPress. Thema: je kamer schoonmaken. Van stofzuigen tot ramen lappen, van beddengoed wassen tot de prullenbak legen, van het reinigen van de spiegel tot het ontkalken van de gootsteen. En zo omzeilen we mooi het saaie hoofdstuk over schoonmaken in het natuur-scheikunde boek. En leren we tenminste echt wat. 
En bleek het toch geen wiskunde les te zijn.
Creatief inschrijven voor de Damloop
Hey pssst, niet verder vertellen. Baal je als een stekker, omdat het niet gelukt is om je op tijd in te schrijven voor de Damloop? Bij 30.000 pogingen per minuut begint die Damloop-server toch echt te roken. ‘De webpagina kan niet worden weergegeven’. Je komt niet eens op de eerste van de vijf inschrijfpagina’s, laat staan op de laatste om te betalen. Na 2 uur is het maximale aantal inschrijvingen bereikt en heb je pech gehad als je daar niet bij zit.
Volgende keer beter! Klik bij de hoofdpagina niet op individueel inschrijven maar op Businessloop. Er zijn veel minder bedrijven die inschrijven dan individuen en je komt vlot voorbij de eerste hindernis. Daarna verschijnt onderstaand venster en kan je weer kiezen voor individueel inschrijven. Soepel.
Lesmarathon voor Edukans
Welke rol speelt geld in onze maatschappij en waar zouden we zijn zonder geld? Daar gaat het om tijdens de themaweek van SG Antoni Gaudí. Eén van de projecten waaruit de leerlingen konden kiezen was de lesmarathon. Het doel van de marathon is om zoveel mogelijk geld bij elkaar te sponsoren voor ontwikkelingsorganisatie Edukans. Is het in Nederland heel vanzelfsprekend en zelfs verplicht om naar school te gaan, in derdewereldlanden zijn ze al blij als er geld is voor een school. En als er al een schoolgebouw is, dan ontbreken er vaak stoelen, tafels, schriften, pennen en ander materiaal dat nodig is om les te krijgen. Edukans helpt de mensen in arme landen daarbij.
Van 8.00 uur ‘s ochtends tot 20.00 uur ‘s avonds duurt de marathon. Het is een actief lesprogramma dat de begeleidende docenten in elkaar hebben gezet. Voor drie groepen van 25 leerlingen is er een roulerend rooster gemaakt. ‘s Ochtends wordt er gejudood in de dojo van Kododan. Verder wordt er zelf shampoo gemaakt en zijn leerlingen bezig met het kalligraferen van Chinese tekens. “Hartstikke moeilijk hoor!”, zegt Denise, die het wel ontzettend netjes heeft gedaan. Later op de dag staan koken en hiphop dansen op het programma. En natuurlijk wordt er daarna gezamenlijk opgegeten wat er ‘s middags is klaargemaakt. Het is een gezellige boel en zowel leerlingen als docenten hebben er zichtbaar plezier in. De lesmarthon sluit af met de film Slumdog Millionaire. De film gaat over een moslimjongen uit de sloppenwijken van India die tegen alle verwachtingen in de hoofdprijs wint van de quiz ‘Who Wants to Be a Millionaire?’. ”Een verhaal dat perfect bij het thema past”, aldus docent Bart de Boer. “En bovendien een leuke afsluiting van de dag.” Nu nog het geld tellen. De tussenstand staat op ruim zevenhonderd euro.
OV-chipkaart (reprise)
Ik heb ‘m laatst voor het eerst gebruikt. Zo lang mogelijk heb ik het uitgesteld, zelfs een paar keer een treinkaartje gekocht in plaats van de bus met OV-chipkaart. Doodeng vond ik het. Had ik mijn kaart niet eerst via een website moeten aanmelden, of zoiets? Natuurlijk niet genoeg geld op zak om bij een weigering van de chipkaart een enkeltje in de bus te kopen. Enfin, toch maar de bus in, op goed geluk. Helemaal blij dat het groene lampje ging branden en de chauffeur vriendelijk knikt. Gelukt. Pfff.
Mijn opluchting is gauw voorbij. Een reactie van @Sander_Intveld leert mij dat je dus wel even moet controleren dat het groene lampje echt betekent dat je incheckt. Het apparaat vergist zich wel eens. Volgens @EdwinVoorbij moeten er zelfs twee (2!) groene lampjes gaan branden, anders gaat het fout en betaal je extra. En dan heb je ook nog kans dat, zonder enige aanleiding, de kaart denkt dat je overstapt?! Geweldig…
Op Amsterdam Centraal moet ik overstappen op de metro. Gelukkig begrijpt het poortje mij. ‘Overstappen’ verschijnt er in het display, dat in tegenstelling tot het display in de bus wél leesbaar is. Maar waarom zijn er maar 2 van de 12 poortjes open en staat er zo’n lange rij??? En waarom staat er bij elk geopend poortje een medewerker van het GVB te controleren??? Terwijl ik me sta te verbazen loopt er een man door het poortje zonder te betalen en grijpt een van de GVB’ers in. De poortjes blijven zo lang openstaan dat je er met gemak met twee personen tegelijk doorheen kan lopen. En dat gebeurt dus ook regelmatig. Dit is echt te bizar voor woorden. Wie verzint er nou zo’n poortje??? Wat een dom systeem.
Een paar busreisjes verder ben ik inmiddels al een keer vergeten uit te checken. Nog zo’n compleet niet logisch systeem, dat je er zelf aan denken moet om uit te checken. Het zal wel te duur zijn geweest om poortjes te maken in de bus. Gewoon, een tourniquet, dat is wat ik wil. Dat je je chipkaart ervoor houdt en dat er dan maar één persoon tegelijk wordt doorgelaten. Poortje gaat alleen open als er correct is uitgecheckt. Simpel. *zucht*
Geachte burgemeester Bijl,
Ik zou graag even tegen u aan twitteren, maar dat kan helaas niet, want u twittert niet. Ik zou willen twitteren dat er volgens mij niet hinderlijk wordt getwitterd tijdens vergaderingen. Als het al gebeurt, dan is het sporadisch en op momenten dat het niet stoort in de vergadering. Ik heb de afgelopen maanden een paar keer een vergadering bijgewoond en heb bepaald niet de indruk gekregen dat er vanwege het twitteren minder aandacht is voor elkaars verhaal.
In het Dagblad Waterland van vandaag staat een citaat van u, over het twittergedrag van de Purmerendse polititci: “Die signalen zijn bij een aantal politieke partijen binnengekomen, maar ik heb het ook zelf gehoord van mensen. Dat is niet goed. Dat raads- en commissieleden ordentelijk en respectvol met elkaar omgaan, en dus niet twitteren tijdens vergaderingen is één ding, maar de beeldvorming naar het publiek is net zo belangrijk.” Maar wat voor beeld geeft dat dan volgens u? Als ik tijdens een vergadering een raadslid zie twitteren dan zou ik denken dat hij contact heeft met de samenleving. Ik zou het wel waarderen als ik via Twitter op de hoogte wordt gehouden van de ontwikkelingen in een debat. Mijn inschatting is dat een negatief beeld slechts kan bestaan bij mensen die geen ervaring hebben met Twitter of andere sociale media.
Mijn algemene beeld is dat Twitter het bestuur van de stad juist dichter bij de mensen brengt. Ik vind het prettig dat de raadsleden, commissieleden en wethouders iets van zichzelf laten zien via Twitter. Het maakt de politiek menselijk. Het toont mij dat beslissingen in de raad genomen worden door mensen, die allemaal het beste voor hebben met de stad. Ook al ben ik het niet altijd eens met genomen besluiten, ik heb er wel respect voor gekregen. Zo discussieerde ik laatst met twitterende raadsleden en wethouders over de omstreden woontoren. Dat helpt mij enorm om wat meer begrip te hebben voor de uiteindelijke beslissing van de raad. Dat was zonder Twitter nooit gelukt. Daar kan geen Politiek café of Praat met de raad tegenop.
Nogmaals, ik vind het jammer dat u niet twittert. Ik kan het u van harte aanraden. U had dan, als u mij zou volgen, automatisch een link naar deze blog gekregen, in een tweet. Maar misschien is er een raadslid, commissielid of wethouder die een linkje naar u wil doorsturen. Of misschien is er zelfs wel iemand die het voor u uit wil printen.
Met hartelijke groet,
Dirk Olsthoorn