Taxistress
Mijn grote zus Hester heeft Downsyndroom. Ze woont met veel plezier in een appartement in Weidevenne. Bijna dagelijks reist zij met de ETS taxibus. Het gaat in Purmerend gelukkig aardig goed met het aanvullend vervoer voor gehandicapten en ouderen – het kan altijd beter. Hoe anders was dat een aantal jaar geleden. De taxi’s reden niet op tijd, het inplannen van de ritten ging vaak mis en de chauffeurs waren nog wel eens onbeschoft. Het heeft voor veel stress en frustratie gezorgd bij mijn zus. Ik vond het vreselijk om te zien hoe mijn zus zich terugtrok uit haar sociale leven. Liever niet meer naar haar favoriete club dan nog één keer met die ellendige taxibus.
Gelukkig kon mijn vader bijspringen. Ook bij stichting Odion, waar mijn zus woont, regelden ze voor de ergste nood een alternatief vervoerssysteem, dat werkt met vrijwilligers. Om mee te kunnen doen in de samenleving, zijn veel ouderen en gehandicapten afhankelijk van het deur tot deur-vervoer dat de gemeente voor hen regelt.
Afgelopen weekend keek ik naar een uitzending van Zembla, ‘Stress door de taxibus’. Na afloop kookte ik van woede. Dat het in een fatsoenlijk land als Nederland bestaat dat men zo omgaat met de zwakkeren in de samenleving. Ook de gemeente Beemster kwam in de uitzending uitgebreid aan bod. Voor de Beemster Taxicentrale (BTC) is al twee keer faillissement aangevraagd, door werknemers die hun salaris niet krijgen. Ook is gebleken dat het bedrijf de pensioenpremies niet afdraagt. Chauffeurs schatten in dat meer dan de helft van de ritten te laat is. Maar de wethouder zegt tevreden te zijn over het bedrijf. Hij krijgt geen klachten. Dat komt omdat de klachten worden ingediend bij de BTC zelf. “Deugt uw controlesysteem dan wel”, vraagt de interviewer. “Nee… mijn controlesysteem deugt misschien niet”, stottert de wethouder. De gemeente Beemster heeft deze week het contract met BTC verlengd. On-be-grij-pe-lijk?! Het interview van Zembla heeft vóór die tijd plaatsgevonden. Je zou denken dat de wethouder er wat van heeft geleerd? De gemeente Beemster kan nog veel leren van Purmerend. Ineens begrijp ik waarom de voorgenomen samenwerking tussen deze twee gemeentes zo hard nodig is.
Deze column verscheen eerder in Dagblad Waterland.