Nico in de kast
Daar sta je dan Nico. Met je lege hoofd. Hol van binnen, keihard van buiten. Gebakken in de keramiek-oven van Cootje. Oneerbiedig opgeborgen in de kast in de berging. Naast de lege jampotten. In afwachting van wat komen gaat. Al ruim en jaar ben ik met het hoofd van mijn vader bezig. Beeldhouw-baas Bart is samen met mij begonnen aan een project waarvan we niet wisten hoe het af zou lopen. Maar het geboetseerde portret van mijn vader is zo goed geworden, dat ik heb besloten het in brons te gieten. Een ingewikkeld proces, zeker bij een vorm met uitsteeksels. Zie die neus maar eens heel uit de mal te krijgen. Baas Bart durft het niet aan, het is niet zijn specialiteit. Dus nu naar Alkmaar voor het vervolg van het proces. Bij Bronsgieterij De Hooischuur. Er moet een siloconen mal van worden gemaakt. Daarna het inleggen van de was, het aanbrengen van giet- en ontluchtingskanaaltjes, het gieten. Het moet zorgvuldig en goed gebeuren. Vooral de ontluchting is essentieel. Als je het niet goed doet heb je kans dat, door de hitte van het gesmolten brons, de lucht in het werkstuk zo heet wordt dat het beeld uit elkaar knalt. Vanavond ga ik naar Baas Bart om te horen wanneer en bij wie ik terecht kan in Alkmaar. Nog even en je mag uit de kast Nico!