DirkZijn

Mannen mogen niet huilen, doen ze dit wel zijn het watjes. Huilen wordt gezien als iets vrouwelijks, wat niet bij mannen past. Jammer, want op die manier mis je een fysieke uitlaatklep om spanningen los te laten. Huilen is maar 1 van de vele, vrouwelijke emoties of gedragingen die we niet zo snel van mannen zouden verwachten. Toch merk ik steeds meer om me heen dat er iets aan het veranderen is. Vrouwen die zich mannelijker gedragen en mannen die steeds meer in contact komen met hun vrouwelijke kant. De androgyne mens dus.

Ik ging hier voor het eerst over nadenken nadat ik het boek ‘Seksuele Intelligentie’ van Sheree Conrad en Michael Milburn had gelezen.

Toch is er op dit gebied nog genoeg werk te verrichten.

Mannen die in contact komen met hun vrouwelijke kant vinden dit eng, het vrouwelijke is van oudsher verbonden met zwakte. En dat is jammer, want de vrouwelijke kant heeft juist enorm veel energie in zich. Energie die te transformeren is in alles wat je doet. Compassie, intuïtie, empathie, kwaliteiten die toegeschreven worden aan vrouwen. Toch zou de man er enorm veel baat bij kunnen hebben deze kwaliteiten in te zetten in zijn werk en zijn prive leven.

Andersom natuurlijk ook.

Vrouwen moet niet meer bang zijn leiding te nemen, zich te laten horen. Voor al op de werkvloer ontbreekt het de vrouw nog wel eens aan daadkracht en een stukje brutaliteit.

Al met al een reuze interessant onderwerp waar ik zeker nog over door ga lezen en filosoferen.