Berichten met de tag: „Mariëtte Hamer“

De nacht van Hamer

Column ‘Notities op Dinsdag’ van Kees van der Malen in het Noordhollands Dagblad. Over ‘De nacht van Hamer’. Het spoeddebat over de Irak-crisis.

Heeft u haar afgelopen woensdagnacht ook gezien? Als uit één stuk gehouwen stond ze achter het spreekgestoelte van de Tweede Kamer. Fascinerend om te zien wat een strijdlust en een onverzettelijkheid ze uitstraalde. Ongelooflijk ook wat een resultaat ze boekte.
Het spoeddebat over de Irak-crisis kun je met een beetje overdrijving best ‘De nacht van Hamer’ noemen. De fractieleider van de PvdA regeerde het debat nadat ze eerder met een scherpe opstelling premier Balkenende tot een knieval had gedwongen over zijn halfhartige reactie op het Irak-rapport van de commissie Davids.
Stoïcijns stond Hamer achter de microfoon. Nadrukkelijk rood gestifte lippen en een pregnant rood jasje verschaften haar al een scherp profiel. Hier stond een dame, en één die niet met zich liet spotten. Alexander Pechtold wees ze krachtig terecht, Mark Rutte bracht ze aan het stotteren en Agnes Kant en Femke Halsema dreef ze van de interruptiemicrofoon terug naar hun bankjes.
Was dit de verguisde fractieleider die nog zo kort geleden in eigen kring al ongeveer was ingewisseld voor een ander? Was dit dezelfde vrouw die zo vaak als ‘onzichtbaar’ was weggezet? Was dit dezelfde politica die zo vaak in saai en onbegrijpelijk bestuursswahili sprak? En die je het idee gaf dat ze een bak grint over je uitstortte als ze de ingewikkelde compromisstandpunten van de PvdA uiteenzette. Wat we woensdagnacht zagen was zoveel als  de transformatie van een politica. Ze had anderhalve dag eerder een scherpe streep getrokken toen ze een nieuwe verklaring eiste van het kabinet. Je kon meteen zien dat het haar menens was en je kon ook zien dat ze er in geloofde. Ook al kon ze weten dat ze hoog spel speelde. Als het kabinet niet toegaf was zij de waarschijnlijke verliezer.
Hamer won. Het kabinet construeerde een nieuwe verklaring – een die recht deed aan de eis van de PvdA. De partij die zo lang tegen de oorlog in Irak was, de partij die zo hard had getrokken  aan een onderzoek naar de manier waarop Nederland die oorlog had gesteund, kreeg gedaan dat het kabinet onomwonden uitsprak dat het rapport-Davids ‘leidend’ is bij de verdere standpuntbepaling van het kabinet.
Knap voor de fractieleider van een partij die al zo lang zo verfrommeld is. Normaal is de fractievoorzitter bij de PvdA de slippendrager van de partijleider als deze in het kabinet zit. Zo was Thijs Wölgens ten tijde van ‘Paars’ de ideale slippendrager van premier Kok. Alleen is Wouter Bos geen premier en bovendien zat hij als vice-premier ontzettend klem. Hij kon zich over ‘Irak’ geen afstand permitteren tot zijn premier. Als een bol klittende wol zaten de twee aan elkaar vast met hun tegenstrijdige opvattingen en hun verschillende verledens in de Irak-kwestie. Mariëtte Hamer bevrijdde Bos van een juk. Zij gaf de PvdA een scherp profiel als de partij die tegen de oorlog in Irak was, die daar helder in is en die daar ook op afgerekend wil worden. Opeens had de PvdA weer een pronte positie. Zo stond ze die woensdagnacht in het Kamerdebat met een air van ‘Kom maar op, ik lust jullie allemaal rauw’. Een houding waar de concurrentie knap op stukliep. En zo werd het spoeddebat vervolgens ‘De nacht van Hamer’.
Blijft de vraag hoe zij tot haar keuze kwam. Was het berekening of volgde zij hier haar instinct? Ik denk het laatste. Wie goed naar haar keek en ook wie goed naar haar luisterde, zag dat Mariëtte Hamer haar gevoel volgde. Het was een route langs de afgrond, maar toevallig wel één die goed voor haar heeft uitgepakt.
Misschien is het een mooie les voor bange politici. Wees als Hamer, wees authentiek. Dat is niet alleen weldadig voor uzelf, maar ook prettig voor ons kiezers.

PvdA

Ik vind de strijdlust van de top van de PvdA bewonderenswaardig. En tegelijkertijd zit er veel wanhoop in. Die wanhoop was bijvoorbeeld zichtbaar tijdens het interview van Mariëtte Hamer bij Pauw & Witteman gisteravond. Ze zit constant in de verdediging en dat zie je aan alles. Haar houding, de felle manier van antwoorden, de zenuwachtige trekjes. Maar wat vooral opvalt is de wanhoop die van haar gezicht is af te lezen. De gasten spelen er graag op in. Als Mariëtte  zich als een slachtoffer presenteert, dan wordt zij ook zo behandeld.
De PvdA oogt wereldvreemd en dat is ook niet vreemd als je, althans volgens de peilingen, zo’n klap op je donder krijgt. Je gaat twijfelen aan alles waar je voor staat. In deze crisis vind ik Bos overeind blijven. Als crisismanager bepaalt hij de koers. In bange tijden zijn zelfs zijn grootste criticasters binnen de partij geneigd hem te volgen. Bos laat een bank omvallen en laat zijn tanden zien aan bancair Nederland. Bos staat pal voor de verhoging van de AOW leeftijd en dat is moedig. Hij oogst respect van binnen en buiten de partij.  Of het de kiezers kan overtuigen is zeer de vraag. De oudere PvdA kiezer, en dat zijn er heel wat, herkennen hun partij niet meer. De jongere kiezer is eerder geneigd om voor alternatieven te gaan. Waarom loyaal blijven als je nog geen band hebt opgebouwd. Partijen als D66 en PVV die blaken van zelfvertrouwen en dat is ook aantrekkelijk voor kiezers. Het wordt nog spannend de komende maanden. De gemeenteraadsverkiezingen zijn op 3 maart 2010. Ruim een jaar daarna volgen de landelijke verkiezingen voor de Tweede Kamer.
Ik ben benieuwd of er nog iets gaat veranderen in de politieke verhoudingen. Als de huidige peilingen in de buurt komen van de verkiezingsuitslag voor de Tweede Kamer dan hebben we een klein probleem. De drie grootste partijen worden dan de PVV met 31 zetels, D66 met 25 zetels en het CDA met 23 zetels. Ik zie zo 123 nog geen coalitie ontstaan tussen die drie. Ook niet in combinatie met VVD, PvdA en SP die allen ronde de 15 zetels uitkomen.

Ik vind de strijdlust van de top van de PvdA bewonderenswaardig. En tegelijkertijd zit er veel wanhoop in. Die wanhoop was bijvoorbeeld zichtbaar tijdens het interview van Mariëtte Hamer bij Pauw & Witteman gisteravond. Ze is constant aan het verdedigen en dat zie je aan alles. Aan haar houding, de felle manier van antwoorden, de zenuwachtige trekjes. Maar wat vooral opvalt is de wanhoop die van haar gezicht is af te lezen. De gasten aan tafel spelen er graag op in. Als Mariëtte  zich als een slachtoffer presenteert, dan wordt zij ook zo behandeld.

De PvdA oogt wereldvreemd en dat is ook niet zo gek als je, althans volgens de peilingen, zo’n klap op je donder krijgt. Je gaat twijfelen aan alles waar je voor staat. In deze crisis vind ik Bos overeind blijven. Als crisismanager bepaalt hij de koers. In bange tijden zijn zelfs zijn grootste criticasters binnen de partij geneigd hem te volgen. Bos laat een bank omvallen en laat zijn tanden zien aan bancair Nederland. Bos staat pal voor de verhoging van de AOW leeftijd en dat is moedig. Hij oogst respect van binnen en buiten de partij.  Of het de kiezers kan overtuigen is zeer de vraag. De oudere PvdA kiezer, en dat zijn er heel wat, herkennen hun partij niet meer. De jongere kiezer is eerder geneigd om voor alternatieven te gaan. Waarom loyaal blijven als je nog geen band hebt opgebouwd. Partijen als D66 en PVV die blaken van zelfvertrouwen en dat is ook aantrekkelijk voor kiezers. Het wordt nog spannend de komende maanden. De gemeenteraadsverkiezingen zijn op 3 maart 2010. Ruim een jaar daarna volgen de landelijke verkiezingen voor de Tweede Kamer.

Ik ben benieuwd of er nog iets gaat veranderen in de politieke verhoudingen. Als de huidige peilingen in de buurt komen van de verkiezingsuitslag voor de Tweede Kamer dan hebben we een klein probleem. De drie grootste partijen worden dan de PVV met 31 zetels, D66 met 25 zetels en het CDA met 23 zetels. Ik zie zo 123 nog geen coalitie ontstaan tussen die drie. Ook niet in combinatie met VVD, PvdA en SP die allen ronde de 15 zetels uitkomen.

Verkiezingsgekte

Na minister Rouvoet is nu ook de PvdA begonnen met de verkiezingscampagne. Marjetje doet stoer. In opdracht van hand-boven-het-hoofdhouders Bos en Ploumen gaat ze op de barricade voor meer so-li-da-ri-teit. Het ‘heilige huisje’ van de hypotheekrenteaftrek moet er aan geloven. Dus… We naaien de mensen die veel moeten lenen het hardst. En we zorgen dat kandidaat huizenkopers voorlopig bij mams blijven wonen. Voor de  50-plusser geen zweet. (Mariëtte?!) Die kochten hun huis nog voor 80.000 GULDEN en hebben met hun annuïteiten hypotheek de schuld al lang afgelost. Solidariteit!

hamer

Archief